မက္ခ႐ုိစီးပြား အေျပာင္းအလဲႏွင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအေရြ႕

ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ျဖစ္ေပၚေန ေသာ စီးပြားေရးႏွင့္ ဖြံ႕ၿဖိဳးေရးဆုိင္ရာ ျပႆနာ အရင္းအျမစ္မ်ားကုိ ေျဖရွင္း ႏုိင္ရန္ အစုိးရအဖဲြ႕က ဦးေဆာင္ျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ပညာရွင္မ်ား၊ ျပည္ေထာင္စု၀န္ႀကီးမ်ား ပါ၀င္ေဆြးေႏြးသည့္ ႏုိင္ငံေတာ္၏ စီးပြားေရးဆုိင္ရာ ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိး တက္မႈ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈ ဆုိင္ရာ အမ်ဳိးသားအဆင့္ အလုပ္႐ုံေဆြးေႏြးပဲြကုိ ၾသဂုတ္လ ၁၉ ရက္ေန႔မွ ၂၁ ရက္ေန႔ ထိ က်င္းပျပဳလုပ္ခဲ့ၿပီး ျဖစ္ပါသည္။

အဆုိပါအလုပ္႐ုံေဆြးေႏြးပဲြတြင္ စာတမ္းရွင္မ်ားက မက္ခ႐ုိစီးပြားေရး ပတ္၀န္းက်င္ဆုိင္ရာ စီမံခန္႔ခြဲမႈ၊ ႏိုင္ငံေတာ္၏ စီးပြားေရး အေျခခံမ်ား၊ ၀န္ေဆာင္မႈႏွင့္ အလုပ္အကုိင္ အခြင့္အလမ္းမ်ား၊ ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ အခြင့္အလမ္းမ်ား၊ ဘ႑ာေရးႏွင့္ ေငြေၾကးမူ၀ါဒမ်ားဆုိင္ရာ ေခါင္းစဥ္မ်ား ေအာက္တြင္ ေဆြးေႏြးခဲ့ၾကၿပီး စာတမ္း၂၅ေစာင္ ဖတ္ၾကားခဲ့ၾကသည္။

ပညာရွင္မ်ားအေနျဖင့္ အစုိးရ ႏွင့္လုပ္ငန္းရွင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ လုပ္သာကုိင္သာ ရွိေသာ အေျခအေနမ်ဳိး ျဖစ္လာရန္ လိုလားလ်က္ရွိၿပီး ယင္းအေျခအေနမွ တစ္ဆင့္ အေျခခံလူတန္းစား ႏွင့္ လူလတ္တန္းစားမ်ား ဆီသုိ႔ သင့္တင့္မွ်တေသာ ေငြေၾကးစီး၀င္မႈ၊ အလုပ္အကုိင္ေနရာ ဖန္တီးေပးမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေစရန္ ေမွ်ာ္လင့္ထားၾကသည္။ ထုိ႔ျပင္ ပညာရွင္မ်ား၏ အဆုိ အရ ျမန္မာျပည္၏ စီးပြားေရး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား ျပဳလုပ္ရာတြင္ ဘ႑ာေရးႏွင့္ ေငြေရးေၾကးေရး က႑မွာ အေရးပါဆံုး အေနအထား ျဖစ္ေနေၾကာင္း သိရပါသည္။ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲထားေသာ ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ ရင္းႏွီး ျမႇဳပ္ႏွံမႈမူ၀ါဒမ်ားသည္ မျပဳျပင္ မေျပာင္းလဲထားေသာ ဘ႑ာေရးႏွင့္ ေငြေရးေၾကးေရး က႑ႏွင့္ ရင္ဆုိင္ရပါက အက်ဳိးအာနိသင္ နည္းပါးသြားေစသည္ဟု ပညာရွင္မ်ားက ေထာက္ ျပပါသည္။
အစုိးရႏွင့္ လုပ္ငန္းရွင္ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ လုပ္သာကုိင္သာရွိေသာ အေျခအေနမ်ဳိးျဖစ္လာရန္ လိုလားလ်က္ရွိၿပီး ယင္းအေျခအေနမွ တစ္ဆင့္ အေျခခံလူတန္းစားႏွင့္ လူလတ္တန္းစားမ်ားဆီသုိ႔ သင့္တင့္ မွ်တေသာ ေငြေၾကးစီး၀င္မႈ၊ အလုပ္အကုိင္ ေနရာဖန္တီးေပးမႈမ်ား ျဖစ္ေပၚေစရန္ ေမွ်ာ္လင့္ထား . . .

ကုန္သြယ္ေရးႏွင့္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ မူ၀ါဒမ်ားမွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲၿပီး လွ်င္ရလဒ္ကုိ အခ်ိန္တုိအတြင္း ေတြ႕ျမင္ႏုိင္ေသာ္လည္း အတြင္းက်က် လႈိက္စားေနႏုိင္ေသာ ဘ႑ာေရးႏွင့္ ေငြေရးေၾကးေရး က႑ႏွင့္ အေျခခံ အေဆာက္အဦ က႑သည္ မက္ခ႐ုိ စီးပြားေရးပတ္၀န္းက်င္အတြက္ ထပ္မံ၍ အမွားမခံႏုိင္သည့္ အေျခအေနျဖစ္ ေပၚေနေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ားက သံုးသပ္ပါသည္။

ယခုအခ်ိန္တြင္ အေမရိကန္ ေဒၚလာေစ်း အပါအ၀င္ ႏုိင္ငံျခားေငြ ေစ်းႏႈန္းမ်ား ဆက္တုိက္က်ဆင္းမႈ ဒဏ္ကုိလုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ ႏုိင္ငံျခားေငြျဖင့္ ၀င္ေငြရရွိသူမ်ားႏွင့္ ဆက္စပ္မိသားစု၀င္မ်ား၏ ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆုိမႈ မ်ားေၾကာင့္ ႏုိင္ငံ၏ ဘ႑ာေရးႏွင့္ ေငြေရးေၾကးေရး က႑ကုိ လူအမ်ား အာ႐ုံစုိက္လာၿပီး အားနည္းခ်က္မ်ား ကုိ အဆက္မျပတ္ေ၀ဖန္ ေထာက္ျပ လာၾကသည္။ လက္ရွိ အစုိးရကလည္း မက္ခ႐ုိစီးပြားေရး ပတ္၀န္းက်င္ကုိ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲႏုိင္ရန္ အားထုတ္လာသည္။

လက္ရွိ ျမန္မာႏုိင္ငံသည္ အစဥ္အဆက္ ျဖစ္ေပၚခဲ့ေသာ ဘ႑ာေရး ရ-သံုးေငြလုိေငြျပမႈ၊ အစုိးရ၏ ႏုိင္ငံျခားေငြ အရ-အသံုး လုိေငြျပမႈတုိ႔ကုိ ေလွ်ာ့ခ်ႏုိင္ရန္ လုိအပ္သည္။ ထုိ႔ျပင္ အမ်ားျပည္သူတုိ႔ ေခတ္အဆက္ဆက္ ၾကံဳေတြ႕ေနရေသာ ေငြေၾကးေဖာင္းပြ မႈ၊ စားသံုးသူေစ်းႏႈန္း ဆညႊန္းကိန္း ျမင့္မားမႈ၊ ျပည္တြင္းကုန္ေစ်းႏႈန္း ႀကီးျမင့္မႈစသည့္ ျပႆနာမ်ားႏွင့္ ေခတ္သစ္ျပႆနာ တစ္ရပ္ျဖစ္လာေသာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ေငြလဲႏႈန္း က်ဆင္းလာမႈတုိ႔၏ ႐ုိက္ခတ္မႈတုိ႔ကုိ ေျဖရွင္းႏုိင္ရန္ လုိအပ္သလုိ ျမန္မာ ႏုိင္ငံ၏ ဘ႑ာေရး၊ ေငြေရးေၾကးေရး၊ ကုန္သြယ္ေရး၊ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈစသည့္ က႑မ်ား၏ အားနည္းခ်က္မ်ားကုိ အသံုးခ်ၿပီး ၀င္ေရာက္လာေသာ ျပည္တြင္းျပည္ပမွ စီးပြားေရးမသမာမႈ မ်ားႏွင့္ လက္၀ါးႀကီးအုပ္မႈမ်ားကုိ ကာကြယ္ႏုိင္ရန္ လုိအပ္ေနေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ားက ရွင္းျပပါသည္။

ပညာရွင္အခ်ဳိ႕၏ အဆုိအရ ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ယခင္ကာလမ်ားတြင္ စီးပြားေရးပတ္၀န္းက်င္ တည္ၿငိမ္မႈ အေနအထားကုိ ပ်က္ျပားေစသည့္ မူ၀ါဒမ်ားကုိ ခ်မွတ္မိခဲ့ေၾကာင္း၊ အခ်ဳိ႕မူ၀ါဒမ်ားမွာ ထုိစဥ္အခါက ေနာက္ဆံုး နည္းလမ္းတစ္ရပ္အျဖစ္ ခ်မွတ္ခဲ့ရသည္ဟု ယူဆႏုိင္ေသာ္လည္း ေဆးခါးႀကီး တုိက္ေကြၽးသလုိ ျဖစ္ခဲ့ရေၾကာင္း သိရပါသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံအေနျဖင့္ ဘ႑ာေရးလုိေငြျပမႈကုိ ေငြေၾကးမ်ားထပ္မံ ႐ုိက္ထုတ္ၿပီး ေျဖရွင္းေသာ နည္း လမ္းကုိ မၾကာခဏအသံုးျပဳခဲ့ၿပီး ဗဟုိဘဏ္ႏွင့္ ပုဂၢလိကဘဏ္အခ်ဳိ႕ ထံမွလည္း ေငြေၾကးေခ်းယူမႈမ်ား ရွိခဲ့သည္။ ေနာက္ဆက္တဲြ ဆုိးက်ဳိးအျဖစ္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈ၊ စားသံုးသူ ေစ်းႏႈန္းဆညႊန္းကိန္း ျမင့္တက္မႈ၊ ေငြေၾကး၏၀ယ္ႏုိင္စြမ္းအားက်ဆင္း မႈမ်ားျဖစ္လာခဲ့သည္။ ထုိ႔အတူအစုိးရ ၏ ႏုိင္ငံျခားေငြအရ-အသုံးလုိေငြျပ မႈကုိေျဖရွင္းႏုိင္ရန္ ပုဂၢလိက ကုန္ သြယ္ေရးေငြထဲမွ ယူေဆာင္အသံုးျပဳ ခဲ့ၿပီးထုိကဲ့သုိ႔ျပဳလုပ္ႏုိင္ရန္ ကုန္သြယ္ ေရးကုိလုိင္စင္စနစ္ျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္မႈမ်ား ေဆာင္ရြက္ခဲ့သလုိ ႏုိင္ငံျခားေငြႏွင့္လဲ လွယ္သံုးစဲြႏုိင္သည့္ ၾကားခံေငြ(အက္ဖ္ အီးစီ)မ်ား ႐ုိက္ႏွိပ္ ထုတ္ေ၀ခဲ့သည္။

အစုိးရ၏ ဘ႑ာေရးလုိေငြျပမႈမွာ ဆက္လက္ ျဖစ္ေပၚေနဆဲ ျဖစ္ေသာ္လည္း ကုန္သြယ္ေရး က႑တြင္မူ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕၊ ေက်ာက္စိမ္းကဲ့ သုိ႔ ပုိ႔ကုန္တင္ပုိ႔မႈ ျမင့္တက္လာျခင္းေၾကာင့္ ၂၀၀၄-၂၀၀၅ ဘ႑ာေရး ႏွစ္မွစတင္ကာ အေမရိကန္ေဒၚလာ သန္းေထာင္ဂဏန္းအထိ ပုိေငြရရွိလာခဲ့သည္။ အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း ပုဂၢလိက ကုန္သြယ္ေရးကုိ လုိင္စင္စနစ္ျဖင့္ ဆက္လက္ ထိန္းခ်ဳပ္ထား ဆဲျဖစ္ၿပီး ပုိ႔ကုန္ရေငြႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားေငြ ျဖင့္ရရွိေသာ အလုပ္အကုိင္၀င္ေငြ ျဖင့္သာ သြင္းကုန္တင္သြင္းႏုိင္သည့္ စည္းမ်ဥ္းသတ္မွတ္ထားဆဲ ျဖစ္သည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ လက္ရွိ က်ပ္ေငြေၾကးလည္ပတ္မႈ ပမာဏကုိ သတင္း ထုတ္ျပန္မႈမရွိေသာေၾကာင့္ အတိအက် သိရျခင္းမရွိေသာ္လည္း ၁၉၈၈ ခုႏွစ္တြင္ က်ပ္သန္း ၁၆၀၀၀ ရွိရာမွ ၁၉၉၅ ခုႏွစ္တြင္ က်ပ္သန္း ၁၁၀၈၀၀၀ ျဖစ္လာေၾကာင္း သိရပါသည္။ အဆုိပါ ပမာဏမွာ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္ကထက္ အဆ ၇၀ နီးပါး ျမင့္တက္လာျခင္း ျဖစ္ၿပီး ယခုအခ်ိန္ထိဆုိပါက လည္ပတ္ေငြပမာဏမွာ အဆေပါင္းမ်ား စြာ ျမင့္တက္လာႏုိင္ေၾကာင္းႏွင့္ စားသံုးသူေစ်းႏႈန္း ညႊန္းကိန္းမွာလည္း အလားတူ လုိက္ပါျမင့္တက္လာမည္ ျဖစ္ေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ား၏ တြက္ခ်က္မႈမ်ားအရ သိရပါသည္။

ႏုိင္ငံျခားေငြေၾကး အေနျဖင့္ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ ယခုအခ်ိန္ထိ တရား၀င္ ကုိင္ေဆာင္သံုးစဲြခြင့္ မေပးေသးဘဲ တရား၀င္ေငြလဲႏႈန္းမွာ ၆ က်ပ္ျဖစ္ပါသည္။ ၁၉၉၃ ခုႏွစ္တြင္ စတင္ထုတ္ေ၀သည့္ ၾကားခံေငြေၾကး(အက္ဖ္အီး စီ)ကုိလည္း ဆက္လက္ အသိအမွတ္ ျပဳထားဆဲျဖစ္ပါသည္။ ထုိ႔ျပင္ ကုန္သြယ္ေရး လုပ္ကုိင္လုိသူမ်ားအေန ျဖင့္ ႏုိင္ငံပုိင္ဘဏ္မ်ားမွာသာ ႏုိင္ငံျခားေငြစာရင္း ဖြင့္လွစ္ခြင့္ရၿပီး ပုိ႔ကုန္ သြင္းကုန္မ်ားကုိလည္း အစုိးရက လိုင္စင္စနစ္ျဖင့္ ထိန္းခ်ဳပ္ထားဆဲ ျဖစ္ပါသည္။ ယင္းကဲ့သုိ႔ အေျခအေနမ်ားေၾကာင့္ ျပည္တြင္းႏုိင္ငံျခားေငြ ေၾကးေစ်းကြက္တြင္ အစုိးရမွ တရား၀င္သတ္မွတ္ႏႈန္း၊ ျပင္ပေစ်းကြက္ေစ်း ႏႈန္း၊ ပုိ႔ကုန္ရေငြေစ်းႏႈန္း၊ အက္ဖ္အီးစီေစ်းႏႈန္းကဲ့သုိ႔ ေစ်းႏႈန္းအမ်ဳိးမ်ဳိး ျဖစ္ေပၚေနၿပီး တည္ၿငိမ္မႈနည္းပါးေသာၾကာင့္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ား တြက္ဆရခက္ခဲေသာ အေျခအေနမ်ား ျဖစ္ေပၚေနပါသည္။

လက္ရွိအစုိးရ အဖြဲ႕အေနျဖင့္ အထက္ပါ အေျခအေနမ်ားကုိ ျပဳျပင္ ေျပာင္းလဲရန္ ႀကိဳးပမ္းေနသည္ဟု ယူဆပါသည္။ ႏုိင္ငံ၏တရား၀င္ ေငြလဲႏႈန္းကုိ ျပင္ဆင္ရန္ ေဆာင္ရြက္ေနျခင္း၊ ထုိသုိ႔ေဆာင္ရြက္ပါက အက္ဖ္အီးစီကုိ ႐ုပ္သိမ္းမည္ျဖစ္ၿပီး ႏုိင္ငံျခား ေငြတရား၀င္ ကုိင္ေဆာင္ႏုိင္ဖြယ္ရွိျခင္း၊ ပုိ႔ကုန္လုပ္ငန္း အခ်ဳိ႕အတြက္ ကုန္သြယ္လုပ္ငန္းခြန္ ပယ္ဖ်က္ေပးျခင္း၊ ႏုိင္ငံျခားေငြျဖင့္ ၀င္ေငြရရွိသူမ်ား၏ ၀င္ေငြခြန္ကုိ ၂ ရာခုိင္ႏႈန္းသို႔ ေလွ်ာ့ေပါ့ သတ္မွတ္ေပးျခင္း၊ လက္ခစားအပ္ ကုန္စနစ္လုပ္ငန္းမ်ားမွ ေပးေဆာင္ရေသာ ၀င္ေငြခြန္ကုိ ၂ ရာခုိင္ႏႈန္းသို႔ ေလွ်ာ့ခ်ေပးျခင္း စသည့္ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲမႈမ်ား လုပ္ေဆာင္လ်က္ရွိၿပီး အမ်ဳိးသားအဆင့္ စီးပြားေရး အလုပ္႐ုံေဆြး ေႏြးပဲြမ်ားမွ တစ္ဆင့္ထိေရာက္ ေကာင္းမြန္ေသာ မူ၀ါဒမ်ား ထပ္မံခ်မွတ္ႏုိင္ရန္ လုပ္ငန္းရွင္မ်ား၊ ပညာရွင္မ်ားႏွင့္ အမ်ား ျပည္သူတုိ႔က ေမွ်ာ္လင့္လ်က္ ရွိပါသည္။

အဆုိပါေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ား ျပည့္၀ေစရန္ အစုိးရ၏ ဘ႑ာေရး အေျခအေနႏွင့္ စီမံခန္႔ခဲြမႈ အရည္အခ်င္းက အဓိကက်ေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ားက ထင္ျမင္ယူဆပါသည္။ အစုိးရဘဏၰာေရး လုိေငြျပမႈ ျဖစ္ေပၚေစခဲ့ေသာ အေၾကာင္းအရင္း မ်ားထဲမွ အဓိက အခ်က္တစ္ခုျဖစ္ေသာ အ႐ႈံးေပၚေနသည့္ ႏုိင္ငံပုိင္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္း အမ်ားစုကုိ ပုဂၢလိကပုိင္ ျပဳလုပ္ခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ပုဂၢလိက ေငြေၾကးမ်ားစြာ ဘ႑ာ တုိက္ထဲစီး၀င္ခဲ့သည္။ ထုိ႔အတူ ေမာ္ေတာ္ယာဥ္ ေလလံပစ္ျခင္း၊ ဒဏ္ေၾကးျဖင့္ လုိင္စင္မဲ့ယာဥ္မ်ားကုိ လုိင္စင္ေပးျခင္း တုိ႔ေၾကာင့္ အစုိးရ၀င္ေငြမ်ားစြာ ရရွိခဲ့ၿပီး တယ္လီဖုန္း မ်ဳိးစံုခ်ထားေပးမႈျဖင့္လည္း လူလတ္တန္းစားမ်ား ႏွင့္ အေျခခံ လူတန္းစားအခ်ဳိ႕ထံမွ ေငြေၾကးမ်ားကုိ သဲ့ယူခဲ့သည္။ ထုိ႔ျပင္ အခြန္ေကာက္ခံမႈစနစ္တြင္ လူနည္းစုထံမွမ်ားမ်ား ေကာက္သည့္စနစ္အစား လူအမ်ားထံမွ နည္းနည္းေကာက္မည့္ စနစ္ကုိ ဦးတည္ေဆာင္ရြက္ေနသည္ ဟု ထုတ္ေဖာ္ ေျပာဆုိမႈမ်ားေၾကာင့္ ယခုရရွိေနသည့္ အခြန္ႏႈန္း(ယခုဂ်ီ ဒီပီ၏ သံုးရာခုိင္ႏႈန္း ၀န္းက်င္သာ အခြန္ရရွိသည္ဟု အစုိးရ၏ထုတ္ျပန္ ခ်က္မ်ားတြင္ေဖာ္ျပ) ထက္ ပုိမုိရရွိလာႏုိင္သည္။ အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း အစုိးရအေနျဖင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႕ႏွင့္ ေက်ာက္စိမ္းကဲ့သုိ႔ ထုတ္ကုန္မ်ား ေရာင္းခ်မႈမွ ႏုိင္ငံျခားေငြမ်ားရရွိလ်က္ ရွိေနရာ ႏုိင္ငံျခားေငြျပတ္လပ္မႈမရွိကဲ့ သုိ႔ အစုိးရ၏ ဘဏၰာေရး လုိေငြေလွ်ာ့ခ် ေရးအတြက္ အေထာက္အကူျပဳ လ်က္ရွိေနသည္။

အစုိးရအေနျဖင့္ လတ္တေလာ စီးပြားေရး ဖြံ႕ၿဖိဳးတုိးတက္မႈဆုိင္ရာ ျပႆနာမ်ားကုိ ေျဖရွင္းႏုိင္ရန္ အေရးႀကီးသကဲ့သုိ႔ ေရရွည္ကာလ အေနအထားတြင္ စဥ္ဆက္မျပတ္ ဆက္လက္ တုိးတက္ေစရန္ ႀကိဳတင္ ေဆာင္ရြက္ရန္ လုိအပ္ေၾကာင္း ပညာရွင္မ်ားက ဆုိပါသည္။ ေရရွည္ကာလအတြက္ ႏုိင္ငံျခားပုိ႔ကုန္ ျမႇင့္တင္ျခင္းနည္းလမ္း ႏွင့္တံခါးဖြင့္ ေစ်းကြက္စီးပြားေရး စနစ္ျဖင့္သာ အစုိးရ ရ-သံုးေငြ ဘ႑ာေရး ရွင္းတမ္းႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားေငြ ရ-သုံးေငြ စာရင္းရွင္းတမ္းကုိ တုိးတက္ေကာင္းမြန္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ႏုိင္မည္ဟု ပညာရွင္မ်ားက ယူဆပါသည္။

ျမန္မာႏုိင္ငံ၏ ဘ႑ာေရး၊ ေငြေၾကးႏွင့္ ကုန္သြယ္ေရး ျဖစ္စဥ္အခ်ဳိ႕

ကုိလုိနီေခတ္ - ကုိလုိနီေခတ္ကာလအတြင္း ျမန္မာေငြေၾကးကုိ အိႏၵိယ႐ူပီးေငြႏွင့္ ခ်ိတ္ဆက္ထားၿပီး ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈ နည္းပါးခဲ့သည္။ ကုိလုိနီေခတ္အတြင္းအုပ္ခ်ဳပ္ေရးကုိ မထိခုိက္ေစႏုိင္ေသာ လြတ္လပ္သည့္ ေစ်းကြက္စနစ္ထားရွိၿပီး အုပ္ခ်ဳပ္ေရး၊ တရားစီရင္ေရး၊ အေျခခံအေဆာက္အဦတည္ ေဆာက္ထိန္းသိမ္းေရး စသည့္လုပ္ငန္းမ်ားကုိ အစုိးရက တာ၀န္ယူထားသည္။ စုိက္ပ်ဳိးထုတ္လုပ္မႈ၊ ပုိ႔ကုန္တင္ပုိ႔မႈ ျမင့္မားျခင္းေၾကာင့္ ၀င္ေငြျမင့္မားခဲ့ၿပီး ၀င္ေငြႏွင့္သံုးစြဲေငြ ထိန္းညႇိႏုိင္သည့္ အတြက္ ဘတ္ဂ်က္ပုိေငြျပ၊ အခြန္အမ်ဳိးမ်ဳိး ေကာက္ခံခဲ့ၿပီး ပုိ႔ကုန္သြင္းကုန္မ်ားမွ အေကာက္ခြန္မ်ားစြာရ။ ကုိလုိနီ ျမန္မာအစုိးရမွာ ဘတ္ဂ်က္ပုိေငြျပသျဖင့္ နယူးေဒလီရွိ ဗဟုိအစုိးရသုိ႔ လႊဲေျပာင္းေပး၊ ၁၉၃၇ ေနာက္ပုိ္င္း ျမန္မာျပည္ သီးျခား ကုိလုိနီျဖစ္ၿပီး ေနာက္ပုိင္းရရွိေသာ ဘတ္ဂ်က္ပုိေငြမ်ားကုိလည္း ေပးရန္ရွိ အေၾကြးမ်ားအတြက္ အိႏၵိယျပည္သုိ႔ လႊဲေျပာင္းေပးအပ္။

ပါလီမန္ေခတ္ - ႏုိင္ငံ၏ ဘ႑ာေရးစနစ္ အေျခခံကုိ ေျပာင္းလဲသတ္မွတ္။ ႏုိင္ငံေတာ္ စုိက္ပ်ဳိးေရး ထြက္ကုန္မ်ား ကူးသန္းေရာင္း၀ယ္ေရး ဘုတ္အဖြဲ႔ ဖြဲ႔စည္း။ ကမၻာ့ေပါက္ေစ်းထက္ ဆန္ေစ်းႏႈန္း ေလွ်ာ့ခ်သတ္မွတ္၍ ေတာင္သူမ်ားထံမွ ၀ယ္ယူ။ ကြာဟခ်က္အျမတ္မွာ အစုိးရအေျခခံ၀င္ေငြျဖစ္လာ။ လယ္သမားမ်ား ေစ်းႏႈန္းႏွင့္ အျမတ္မက္လံုးမရွိမႈေၾကာင့္ စုိက္ပ်ဳိးမႈေလ်ာ့က်၊ ဆန္စပါးတင္ပုိ႔မႈႏွင့္ ႏုိင္ငံျခားေငြ ရရွိမႈက်ဆင္းလာ။ အျခားတစ္ဖက္တြင္လည္း လယ္ယာ ေခတ္မီေစေရးႏွင့္ လူမႈစီးပြား တုိးတက္ေစေရး စီမံကိန္းခ်။ ပုိ႔ကုန္၀င္ေငြက သြင္းကုန္၀ယ္လုိအားကုိ လုိက္မမီျခင္းေၾကာင့္ ကုန္သြယ္ေရး လုိေငြျပႆနာ စတင္ျဖစ္ေပၚ။ အစုိးရက နည္းႏွစ္နည္းက်င့္သံုးလာ။ ပထမနည္းမွာ ႏုိင္ငံျခားေငြ လက္၀ယ္ရွိ ကာလမ်ားတြင္ သြင္းကုန္လုိင္စင္ လြတ္လပ္စြာ ေပးၿပီး ဒုတိယနည္းမွာ ႏုိင္ငံျခားေငြ ေလ်ာ့နည္းခ်ိန္တြင္ သြင္းကုန္လုိင္စင္မွတစ္ဆင့္ အမ်ဳိးအစားကန္႔သတ္။ ကုန္သြယ္ေရးလုိေငြ က်ဆင္းေနခ်ိန္ အေတာအတြင္း ႏုိင္ငံျခားမွရရွိေသာ ကူညီေထာက္ပံ့ေငြမ်ားကုိ လယ္ယာ စုိက္ပ်ဳိးသူႏွင့္ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းမ်ားကုိ ေထာက္ပံ့၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္း တည္ၿငိမ္ေအာင္ထိန္း။ အျမင့္ဆံုးဘ႑ာေရး လုိေငြျပမႈမွာ ၁၉၅၅-၁၉၅၆ခုႏွစ္ ျဖစ္ၿပီး ဂ်ီဒီပီ၏ ၁ဒသမ၄ ရာခုိင္ႏႈန္းရွိ။ ကုန္သြယ္ေရး ထိန္းခ်ဳပ္မႈျပဳလုပ္ေသာ အက်ဳိးဆက္အျဖစ္ အဂတိလုိက္စား မႈမ်ားလာ၊ နီးစပ္ေသာ စီးပြားေရး လုပ္ငန္းရွင္မ်ား အထူးအခြင့္အေရး ရလာ၊ စားသံုးသူမ်ား ၀န္ထုပ္၀န္ပုိးျဖစ္လာ။ ပါလီမန္ေခတ္ ေနာက္ပုိင္းႏွစ္မ်ားတြင္ ထုိအျဖစ္အပ်က္မ်ား ပုိမုိဆုိးရြားခဲ့။

ဆုိရွယ္လစ္ေခတ္ - ပုဂၢလိကလုပ္ငန္း၊ ပုဂၢလိက တစ္စိတ္တစ္ပုိင္းပါေသာ လုပ္ငန္းမ်ားကုိ ျပည္သူပုိင္ သိမ္းခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ အစုိးရ၏ကုန္က်စရိတ္ ႏွစ္ဆေက်ာ္ ျမင့္တက္လာ။ အစပုိင္းတြင္ ဘတ္ဂ်က္ရွင္းတမ္းကုိက္ ညီမွန္ကန္ေအာင္ ႀကိဳးစားေသာ္လည္း ၁၉၇၃ ခုႏွစ္တြင္ ႏုိင္ငံျခားေငြေၾကး ရွားပါးမႈႀကီးႀကီးမားမား ျဖစ္ေပၚခဲ့ၿပီး ျပည္တြင္း ဆန္စပါးေစ်းႏႈန္းကုိ ျမႇင့္တင္။ သြင္းကုန္တင္သြင္းမႈ ကန္႔သတ္ ေလွ်ာ့ခ်ထားရင္း ဘတ္ဂ်က္လုိေငြျပလာ၊ ကုန္ေစ်းႏႈန္းထုိးတက္လာ။ လူထုႀကိဳက္ေအာင္ဆဲြေဆာင္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္ စီမံကိန္းမ်ားေၾကာင့္ အစုိးရအသံုးစရိတ္ ထပ္မံျမင့္တက္လာ။ လုိေငြျပမႈပုိမ်ားလာၿပီး ေငြေၾကးထပ္မံ ႐ုိက္ထုတ္ ျဖည့္သြင္းလာ။ လုိေငြျပတုိင္းယင္းသုိ႔ လုပ္ေဆာင္မႈေၾကာင့္ ေငြေၾကးေဖာင္းပြမႈႏႈန္းမ်ား အစဥ္အဆက္ ဆက္တုိက္ ျမင့္မားစြာ ျဖစ္ေပၚခဲ့သည္။

န၀တ၊ နယကေခတ္ - ဗဟုိဘဏ္မွ ေငြေခ်း၊ ႏုိင္ငံျခားေငြႏွင့္ လဲလွယ္သံုးႏုိင္ေသာ ၾကားခံေငြေၾကးထုတ္၊ ကုန္သြယ္ေရးကုိ လုိင္စင္စနစ္ျဖင့္ ဆက္လက္ထိန္းခ်ဳပ္၊ သြင္းကုန္ တင္သြင္းရန္ ပုိ႔ကုန္ရေငြကုိသာ အသံုးျပဳရမည္ သတ္မွတ္၊ အေရအတြက္၊ အမ်ဳိးအစားမ်ား ထိန္းခ်ဳပ္၊ ကုန္သြယ္ေရးလုပ္ငန္းရွင္တုိင္း ႏုိင္ငံပုိင္ဘဏ္တြင္ စာရင္းဖြင့္ရန္ သတ္မွတ္။ ကုန္သြယ္ေရး ရေငြအခ်ဳိ႕ကုိ အစုိးရႏုိင္ငံျခား သံုးေငြလုိအပ္ခ်က္ အတြက္ ျဖည့္ဆည္း။ လုိင္စင္ႏွင့္ ပါမစ္စနစ္ေၾကာင့္ နီးစပ္သူ၊ ၾသဇာရွိသူမ်ား ပုိအခြင့္အေရးရ။ အစုိးရဘ႑ာေရး လုိေငြ၊ ကုန္သြယ္ေရး လုိေငြမ်ားျဖစ္ေပၚ။ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔ႏွင့္ ေက်ာက္စိမ္း၊ သစ္စသည့္ ပုိ႔ကုန္မ်ားေၾကာင့္ ၂၀၀၅-၀၆ခုႏွစ္မွ စတင္ကာ ကုန္သြယ္ေရး ပုိေငြျပလာ။ ေရနံႏွင့္ သဘာ၀ဓာတ္ေငြ႔၊ ေရအားလွ်ပ္စစ္က႑ တုိ႔ေၾကာင့္ ႏုိင္ငံျခား ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ အမ်ားအျပား၀င္ေရာက္၊ ၂၀၀၈ခုႏွစ္ စတင္ကာ အစုိးရပုိင္ စက္႐ုံအလုပ္႐ုံအခ်ဳိ႕ႏွင့္ အိမ္ျခံေျမအခ်ဳိ႕ကုိ ပုဂၢလိလသုိ႔ လႊဲေျပာင္း ေရာင္းခ်မႈ။ ေမာ္ေတာ္ကား ေလလံပစ္မႈႏွင့္ ဖုန္းမ်ား ခ်ထားေပးမႈမ်ားမွ တစ္ဆင့္ ပုဂၢလိကပုိင္ ေငြေၾကးမ်ား အစုိးရထံသို႔ အမ်ားအျပား စီး၀င္ေအာင္ျပဳလုပ္ခဲ့။